Uiteraard twijfelde ik als nieuwe leidinggevende… maar dat durfde ik tegen niemand zeggen

Toen ik destijds van medewerker promoveerde naar leidinggevende, kreeg ik de titel ‘diensthoofd’.

Ik was apetrots, mijn capaciteiten en expertise waren doorslaggevend bij de selectie. Ik herinner me nog levendig welk gelukzalig gevoel ik had bij deze ‘erkenning’.
Uiteraard zou ik mijn best doen, uiteraard zou ik er alles aan doen om de doelstellingen te behalen, uiteraard zou ik mijn team goed leiden, uiteraard kon de baas altijd op mij rekenen, uiteraard twijfelde ik … maar dat durfde ik tegen niemand zeggen.

Uiteraard zou ik mijn best doen, mijn team goed leiden en kon de baas altijd op mij rekenen.

Ik werkte me uit de naad, werkte lange dagen, zag mijn kinderen amper, tijdens weekends was ik futloos en uitgeteld,….

Maar zonder het zelf te beseffen of te willen, maakte ik echte beginnersfouten :

• Ik legde de lat voor mezelf zeer hoog, want ik moest doelen halen. Alles was een uitdaging en ik wist niet goed waar eerst te beginnen.
• Wat mijn medewerkers niet op tijd afkregen, werkte ik zelf verder af.
• Toen ik iets niet wist, durfde ik geen uitleg vragen aan een ‘expert medewerker’. In mijn hoofd zou dit een afgang zijn geweest; als leidinggevende dacht ik ‘alles te moeten kennen’.
• Als er een nieuw project gelanceerd werd, bestudeerde ik dit eerst zelf uitgebreid, goot het in een procedure en gaf deze dan door aan het team om te implementeren. Door alles voor te kauwen, wou ik het hen gemakkelijk maken.
• Bij het permanentiesysteem binnen het team deed ik mee, want als leidinggevende moest je toch het goede voorbeeld geven.

Na 3 maanden, zei Philippe, mijn baas, plots : “Stop ! Dit is niet de manier van werken, die ik van een leidinggevende verwacht. Niet goed bezig !” Ik schrok … want dit had ik niet zien aankomen.

Hij gaf me enkele belangrijke ‘leiderslessen’; ik deel graag de belangrijkste met jullie :

1. Delegeer !
Als medewerker voer je je taak uit samen met de collega’s. Als leidinggevende ben je verantwoordelijk voor de taken van die medewerkers. Je hebt overzicht, je coördineert, maar je voert niet zelf de taken uit.

2. Je bent geen ‘medewerker collega’ meer
Jij bent de leidinggevende, je maakt geen deel meer uit van hun permanentiesysteem, je hebt je eigen agenda en takenpakket als diensthoofd. Er is niets mis met ‘Leading by example’, maar je moet wel je grenzen bewaken.

3. Team engagement
Betrek je team bij projecten, doe het niet voor hen. Laat hen deelnemen aan de opmaak van procedures, moedig hun verantwoordelijkheidszin aan. Jij als leidinggevende faciliteert, overlegt, waakt over de goede gang van zaken en bereikt samen met het team de doelstellingen.

Toegegeven : dit was voor mij niet gemakkelijk. Voor een perfectionist zoals ik, is ‘loslaten’ en ‘delegeren’ zowat het moeilijkste wat er is. Maar oefening baart kunst, ik heb het door de jaren heen geleerd met vallen en opstaan…

(Beginners)Fouten hebben dikwijls te maken met overtuigingen. ‘Een leidinggevende moet alles kennen!’ is zo’n overtuiging die helaas blokkerend werkt. Maar gaandeweg leerde ik beroep te doen op de experts uit mijn team. Ik nodigde hen mee uit op meetings, waar ze met kennis van zaken konden spreken. Op die manier kregen ze ook nog eens extra erkenning binnen de organisatie.
Voor mij was het een opluchting dat ik het helikopterzicht kon behouden en me niet in alles moest specialiseren want daarvoor waren er de experts.

Er liggen veel uitdagingen voor je klaar. Laat je er niet door afschrikken maar wel goed begeleiden en omkaderen.

Neem je tijd om te groeien, durf fouten maken en leer ervan.
Doe een beroep op een interne/externe coach of mentor en ga hierbij geen enkele vraag uit de weg. Niet alles is terug te vinden in (soms dure) managementboeken.